پس از آن نظر کردم و اینک جماعتی عظیم از هر ملت و طایفه و قوم و زبان پیش روی خود دیدم که هیچکس آنان را نمیتوانست شماره کند و همه پیش تخت و در پیشگاه بره ایستاده بودند. همگان ردای سفید بر تن داشتند و شاخۀ نخل به دست.
مکاشفه 7:9
۷ ای خدا رحمت تو چه ارجمند است. بنی آدم زیر سایة بالهای تو پناه میبرند. ( مزامیر فصل ۳۶)
بازتاب:
هیچ چیز در زندگی انسان ارزشمندتر از رحمتهای ارجمند خدا نیست. رحمتی ابدی و ازلی، بی انتها، مقتدر تغییر ناپذیر و از همه مهم تر، رحمتی ، که شایستگی آن را نداریم و هیچ چیز دیگر نمیتواند فرزندان خدا را از آن رحمت باز دارد. محبت خدا سرچشمهای است که تمام خوبیهای لازمه را برای کسانی که بدان علاقهمندند، جاری میسازد.
محبت خدا اقیانوسی است که رفیعترین قلههای دشمنی را میپوشاند، آنچنان که جزئی از آن میشوند. اینست سبب اینکه بنی آدم به زیر سایه بالهای او پناه میجوید. بدبختانه همۀ انسانها طالب برخورداری از حفاظت محبت آمیز خدا نیستند. ولی محبت خدا امتیازی است که در دسترس همۀ انسانها قرار دارد و هر قوم و طبقه و فرهنگی میتوانند از این آسایش، تازگی و امنیت در زیر آن بالهای بی بدیل، بهره مند شوند.
۳۰ و آنانی را که از قبل معین فرمود، ایشان را هم خواند و آنانی را که خواند ایشان را نیز عادل گردانید و آنانی را که عادل گردانید، ایشان را نیز جلال داد. (رومیان ۸)
بازتاب:
خداوند همه کسانی را که از قبل تعیین کرده، همچنین ایشان را نیز فرا خوانده است. این یعنی آنها فقط انجیل را نشنیدهاند بلکه به آن پاسخ نیز دادهاند. این یک دعوت ثمربخش نیز هست. همه خوانده شدهاند، این دعوت عام خدا برای همه میباشد ولی فقط عده کمی پاسخ مثبت میدهند. اما کسانی که پاسخ مثبت میدهند، همچنین عادل نیز شمرده میشوند یا عدالت مطلق در حضور خدا به حساب ایشان گذارده میشود.
آنها به عدالت ملبس میشوند از طریق لیاقت مسیح و حضور خداوند. و خداوند تمام آنانی را که عادل شمرده است جلال نیز خواهد داد؛ شاید از نظر دید انسانی ما هنوز کاملا عادل نباشیم، اما خداوند بواسطه خون مسیح و ایمان ما به مسیح، ما را کاملا عادل و پاک به حساب میآورد و در نهایت ما نیز در جلال مسیح شریک خواهیم بود.
۲۵ اگر به روح زیست کنیم، به روح هم رفتار بکنیم. اگر ما تحت کنترل و هدایت روحالقدس باشیم، باید به قدرت روحالقدس رفتار و زندگی کنیم! اگر فرزندان خدا هستیم، باید مثل فرزندان خدا زندگی کنیم!
در اینجا یک سؤال مهم پیش خواهد آمد. ما میدانیم که به مجرد ایمان آوردن به عیسی مسیح، عادل کرده خواهیم شد. ولی با توجه به تجربۀ شخصی خودمان میدانیم که زندگی ما همیشه پاک و خالی ازگناه و خطا نیست. این امر چگونه امکان پذیر است؟ زندگی ما مانند میوهای است که برروی درخت قرار دارد و در حال رسیدن میباشد. در ابتدای عمر خود آن میوه سخت، کوچک، تلخ و بد مزه است. ولی به مرور ایام با تابش آفتاب و تغذیه ازخاک آب، آن میوۀ کوچک و بد طعم، رشد کرده مبدل به میوهای شیرین و رسیده و خوش طعم خواهد شد. پس از ایمان به مسیح، خدای مهربان ما را عادل میخواند. یعنی اینکه در نظر خدا ما آن میوه رسیده و کامل هستیم، و سپس او کار رشد و مراقبت را در ما شروع میکند تا اینکه به میوهای رسیده و خوش طعم تبدیل شویم، خدا ما را آنگونه که هستیم میپذیرد وسپس ما را مطابق میل خود تغییر داده رشد میدهد.
به وسیلۀ فیض خداست که ما زندگی مسیحی خود را شروع میکنیم. و تنها به کمک فیض خدا و تابش نور کلام و باران روحالقدس است که ما رشد کرده، به کمال میرسیم. این به کمک فیض خداوند است که مطابق اراده و میل او رشد میکنیم. ودر نهایت به شباهت عیسی مسیح درخواهیم آمد و بالاخره شادی و لذت زندگی در ملکوت آسمان را تجربه خواهیم نمود. بیایید هرگز از شکر گفتن باز نایستیم (افسسیان ۱: ۶).
درباره این سایت